|
لوح دل |
|||
|
زخمی ام التیام می خواهم
التیام از امام می خواهم
السلام علیک یا ساقی
من علیک السلام می خواهم
روی تخته ی انقلابمان نقشه هایی کشیدند که با بصیرت پاکشان کردیم
و حالا فقط در این روزها یک شعار روشن داریم تا چشم شیطان را با نورش کور کنیم
و ٱن شعار اینست که :
"ما رای می دهیم"
ما حر را با ادب و حرمت فاطمه و اقتدا به نماز حسین می شناسیم
ما حر را با لرزش و تردید در میان بهشت و جهنم می شناسیم
و در نهایت او را با انتخاب بهشت و جبران و توبه و شهادت فرزند و خودش می شناسیم.
پس با تمام وجود عظمت حر را باور میکنیم.
اما چه اسارت ها و چه ریشه ها و چه ضعفهایی باعث میشود که حر در آن طرف قرار بگیرد و آدمی با این همه ادب و دقت و حرمت را به فرماندهی سپاه کوفه و شام برساند؟
چرا حر از حسین جدا شد؟
آیا تبلیغات یا تسلط حکومت و مذمت خروج بر حاکم وقت او را به یزید پیوند داده؟
آیا طلب دنیا و قدرت او را به اسارت برده؟
یا اینکه جمع میان دنیا و آخرت و یزید و حسین علیه السلام، او را به آن طرف برده و به ضعف در محاسبه مبتلا ساخته ... تا آنجا که می فهمد نه حسین علیه السلام بازمیگردد و نه آنها دست برمیدارند ... تا آنجا که می فهمد جمع ممکن نیست و باید انتخاب کرد ... تا آنجا که می لرزد و خود را میان بهشت و جهنم می بیند و با این شهود و اشراق حجت برایش تمام میشود و بالاخره تا آنجا که بهشت را بر چیزی مقدم نمی شمارد و با تمامی تقصیر و اقرار به جبران روی می آورد.
داستان ما...
مشکل دیگر حر این است که گناه را تا به حد آخرش نرسد، به رسمیت نمی شناسد. گویا همین که تصمیم به قتل حسین می گیرند، بهشت و جهنم مطرح می شود. تنهایی حسین و آوارگی او گناه نیست و بهشت و جهنم ندارد...
حتما ادامه مطلب را بخوانید...
ادامه مطلب ... درباره وبلاگ آخرین مطالب پيوندها نويسندگان
|
|||
 |
